ALLAH TÜM HASTALARA ŞİFA VERSİN...

Bugün Berra'nın hastaneye yatışının 11. günü.
Uzun süredir grip gibiydi.Burun akıntısı,öksürük,halsizlik,kulak ağrısı...23 Nisan akşamı nefesi tıkandı.Öksürük arttı.Kendisinde daha önceden teşhis edilen 'Krup' hastalığıda var.Yine öyle zannedik doktora götürdük.Oksijen verildikten sonra eve geldi.O gün babamın doğum günüydü.Güle oynaya uyuduk...Gece akşamkinden daha şiddetli şekilde tıkandı ve tekrar hastaneye götürdük.Bu kez oksijen sabaha kadar uygulandı ancak ciğerlerinde rahatlama olmadığı için yatışını yaptılar.İlk ciğer filminde havalanma görüldüğü söylendi bize.Sık saat aralıklarıyla ventolin verildi.Damar yolundan sıvı takviyesi ve şuruplarla tedavisi devam etti.Her geçen gün iyiye gitti.Doktoru ilaçların dozlarını düşürdü o şekildede kontrol ettiler.Bir sorun olmadığını söylediler.Teşhis ise ilk başta astım atağı,daha sonrada zatürre olduğu söylendi.
Artık ayakta oyun oynayacak kadar iyi duruma geldi,iştahı açıldı ( biz bunu kortizona bağlasakta ) kısacası durumu iyiye gitti ilk günden bu yana.
Doktoru eğer bir sorun olmazsa bugün için taburcu edileceğini söyledi.Dün akşam işten çıkıp yanına uğradım.Biraz oynadık eve döndüm.Evde annemle Berra yokken çok mutsuzum...Bugünün heyecanıyla bütün evi temizledim.Yeter ki tekrar tıkanmasın,hastalığı tetiklemesin diye.
Sabah mutlu uyandım ama kısa sürdü...Annemle görüştüm.Berra bu gece ilk hastaneye götürdüğümüz şikayetlerle rahatsızlanmış.Öksürük,ateş,kusma,terleme,nefes alamama,kalp atışlarında artış...Göztepe SSK'da yatıyor.Gece boyunca kalp ritimlerini ölçen cihaz Berra'ya bağlanmamış.Annemin isteği üzerine oksijen verilmiş (!) ve kendisine evden derece getirip getirmediğini sormuşlar.Üstelik geceden şu saate kadar koskoca serviste doktor yok.Neden ? Çünkü kendisi aynı zamanda özel hastanede çalışıyor...Bütün umutlarımız yıkıldı.11 gün normalde çok kısa bir zaman ama biz bu süre boyunca ne çektik kimse bilmez...Bunca zorluğun sonunda başa döndüğümüze mi yanayım,hastanedeki sorumsuzluğa mı yanayım yoksa şu devlette hala özelde yatan şanslılar/devlette yatan şanssızllar ayrımına mı yanayım bilmiyorum...
Hepimizin morali bitik.Ne yapacağımızı bilemez haldeyiz.İyileşecek,eski günlerimizdeki gibi mutlu olacağız belki ama o ufacık bedeninin tüm bu acılara dayanmasına ben dayanamıyorum artık.O benim kardeşimden çok kızım gibi.Eli kesildiğinde bile ondan çok ben ağlıyorum.Geçen yanımda damar yolu açılırken o ağlamadı ben ağladım.Eskisi gibi onunla evde oyunlar oynamak istiyorum.Başımızı ağrıtsın hiç susmasın istiyorum ama o hala eve gelemedi :(
Doktor şimdi teşrif etmiş,ciğerlerinde bir sorun olmadığını ancak üst solunum yolu enfeksiyonu geçirdiğini söylemiş.Yeni bir ilaca başlamışlar.Taburcu olup olmayacağı öğleden sonra belli olacakmış.
Bu kadar ayrıntılı yazmamın sebebi okuyanlar arasında belki doktor olanlar vardır,bu şikayetlerden müzdarip olup doğru doktoru bulanlar vardır diye...
Önerileriniz varsa bekliyorum...
Böyle günlerde bloğumu açtığım için bir kez daha mutlu oluyorum.
Bilirsiniz iyi gün dostları böyle günlerde belli oluyor........